ഏക സിവിൽ കോഡ് ; കേരളം ഒറ്റക്കെട്ട്‌
ഭരണഘടനയുടെ നിർദേശക തത്വങ്ങളിൽ പറയുന്ന ഏക സിവിൽ കോഡ് വേണോ വേണ്ടയോ എന്നതേയല്ല ഇപ്പോൾ സംഘപരിവാർ ഇത് ചർച്ചയാക്കുന്നതിനു പിന്നിലെ അജൻഡ. ഭരണഘടനയിൽ പറയുന്ന പൊതു സിവിൽ നിയമമല്ല, സംഘപരിവാറിന്റെ മനസ്സിലുള്ള പൊതു സിവിൽ നിയമം. അത് മനുസ്മൃതി പ്രകാരമുള്ള ഒരു നിയമമാണ്. അതാകട്ടെ, സംഘപരിവാർ പണ്ടേതന്നെ വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുമുണ്ട്. ഭരണഘടനാ ചർച്ചകൾ നടക്കുന്ന ഘട്ടത്തിൽത്തന്നെ സംഘപരിവാറിന്റെ പൂർവരാഷ്ട്രീയ രൂപം അതിന്റെ പത്രത്തിന്റെ മുഖപ്രസംഗത്തിൽ പറഞ്ഞ ഒരു കാര്യമുണ്ട്. ഭരണഘടന രൂപപ്പെടുത്താൻ മാതൃക തേടി വിദേശ രാഷ്ട്രങ്ങളിലേക്കൊന്നും പോകേണ്ടതില്ല; നമ്മുടെ സ്വന്തം ബ്ലൂ പ്രിന്റ് ഇക്കാര്യത്തിൽ നമ്മുടെ മുമ്പിലുണ്ട്, അത് മനുസ്മൃതിയാണ്. ഇതായിരുന്നു അതിന്റെ ഉള്ളടക്കം. പിന്നീട് 1950 ഓടെ ഭരണഘടന രൂപപ്പെട്ടപ്പോഴോ? ആ ഭരണഘടനയെ തങ്ങൾ അംഗീകരിക്കുന്നില്ലെന്നു പറയാനും അവർക്ക്‌ രണ്ടാമതൊന്ന് ആലോചിക്കേണ്ടിവന്നില്ല. ഭരണഘടനയെ അക്ഷരത്തിലും അർഥത്തിലും തള്ളിപ്പറയുന്നവർ ഭരണഘടനയിലെ ഏതോ ഒരുകാര്യം നടപ്പാക്കാൻ ഇറങ്ങിയിരിക്കുകയാണെന്ന തെറ്റിദ്ധാരണയൊന്നും ആർക്കുംവേണ്ടാ. അവർക്ക്‌ ഭരണഘടന മനുസ്മൃതിയാണ്. അതിലെ വ്യവസ്ഥകൾ പ്രകാരം ഇന്ത്യൻ സാമൂഹ്യഘടനയെ പുനക്രമീകരിക്കുകയാണ് അവർക്കു വേണ്ടത്. സംഘപരിവാർ ഈ ഭരണഘടനയെത്തന്നെ അംഗീകരിക്കുന്നില്ല. പിന്നയല്ലേ, അതിലെ നിർദേശക തത്വങ്ങളും സിവിൽ കോഡും. സംഘപരിവാർ എപ്പോഴും നടത്തുന്നത് ഭരണഘടനയ്‌ക്ക്‌ എതിരായ നീക്കമാണ്. അവരുടെ ഭരണഘടനാവിരുദ്ധ നീക്കങ്ങളുടെ, കടന്നാക്രമണങ്ങളുടെ പട്ടികയിലെ ഒന്നുമാത്രമാണ്‌ ഇത്. അതല്ലാതെ ഭരണഘടനയിലെ നിർദേശക തത്വങ്ങളിൽ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഒരുകാര്യം നടപ്പാക്കിയെടുക്കാനോ, ഭരണഘടനയെ ശക്തിപ്പെടുത്താനോ ഒന്നും ഉള്ളതല്ല. ശരി അത്തോ, മുസ്ലിം വ്യക്തിനിയമമോ, ഭരണഘടനയോ ഒന്നുമല്ല, ഇവരുടെ ചർച്ചയുടെ ഫോക്കസ്. ഒരു ഹിന്ദുവർഗീയ ചാതുർവർണ്യനിയമത്തിൽ എല്ലാ ഇതരമതക്കാരെയും ഞെരിച്ചമർത്തുക എന്നതാണ്. 2025ൽ ആർഎസ്എസിന്റെ ശതാബ്ദിയാണ്. അപ്പോഴേക്ക്‌ ചെയ്തുതീർക്കേണ്ട മൂന്നു കാര്യം നേരത്തേ പ്രഖ്യാപിച്ചിരുന്നു. ഹിന്ദുക്കളും മുസ്ലിങ്ങളും ഇടകലർന്നു ജീവിക്കുന്ന മതനിരപേക്ഷതയുടെ പ്രതീകങ്ങളെയാകെ തകർക്കുകയെന്നതാണ്‌ അത്. ആ മതനിരപേക്ഷ പ്രതീകങ്ങളിൽ ഒന്നായിരുന്നു ബാബ്റി മസ്ജിദ്. അത് തകർത്തു. മറ്റൊന്നാണ് മുസ്ലിം ഭൂരിപക്ഷപ്രദേശമായ കശ്മീർ, വിഭജനാനന്തരവും ഇന്ത്യക്കൊപ്പം നിൽക്കുന്നത്. ആ കശ്മീരിന്റെ പ്രത്യേക പദവി എടുത്തുകളയലായിരുന്നു രണ്ടാമത്തേത്. അത് ചെയ്ത് കശ്മീരിനെ ഖണ്ഡങ്ങളാക്കി. മൂന്നാമത്തേതാണ് ഭരണഘടനയെ മനുസ്മൃതി കൊണ്ട്‌ പകരംവയ്ക്കുകയെന്നത്. ആ നിലയ്ക്ക് ഭരണഘടനയ്‌ക്ക്‌ എതിരായ ഒരു കടന്നാക്രമണമെന്ന നിലയിലാണ് ഇതിനെ കാണേണ്ടത്. ഹിന്ദുരാഷ്ട്രം സ്ഥാപിക്കാനുള്ള സംഘപരിവാറിന്റെ ചിരകാല സ്വപ്നത്തിന്റെ സാക്ഷാൽക്കാരത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള വ്യഗ്രതയിലാണ് അവർ ഇപ്പോൾ. ഉൾച്ചേർക്കലിൽ അടിസ്ഥാനപ്പെട്ട ആ കാഴ്ചപ്പാടാണ് ഇന്ത്യയുടെ ഏറ്റവും വലിയ സവിശേഷത. ആ കാഴ്ചപ്പാടിനെ ദൃഢപ്പെടുത്തുന്ന വിധത്തിലാണ് ഭരണഘടനയിൽ വിവിധ ഭാഷകളെയും സംസ്‌കാരങ്ങളെയും ജനവിഭാഗങ്ങളെയുമൊക്കെ ഉൾക്കൊള്ളുന്നതും അവയ്ക്ക് പ്രത്യേക പരിഗണനയോ സംരക്ഷണമോ വേണമെങ്കിൽ അത് ഉറപ്പുവരുത്തുന്നതുമായ സമീപനം കൈക്കൊണ്ടത്. ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നതും ലോകത്തിന്റെ പല പ്രദേശങ്ങളിൽനിന്ന് പല ഘട്ടത്തിലായി വന്നുചേർന്നതുമായ വിവിധ സംസ്‌കാരങ്ങൾ അടങ്ങിയതാണ് ഇന്ത്യൻ സമൂഹം. ചരിത്രപരവും സാമൂഹ്യശാസ്ത്രപരവുമായ ആ യാഥാർഥ്യം ഉൾക്കൊണ്ടുകൊണ്ടാണ് ദേശീയ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ കാലത്ത് ‘നാനാത്വത്തിൽ ഏകത്വം’ എന്ന ചിന്ത രൂപപ്പെട്ടുവന്നത്. ഉൾച്ചേർക്കലിൽ അടിസ്ഥാനപ്പെട്ട ആ കാഴ്ചപ്പാടാണ് ഇന്ത്യയുടെ ഏറ്റവും വലിയ സവിശേഷത. ആ കാഴ്ചപ്പാടിനെ ദൃഢപ്പെടുത്തുന്ന വിധത്തിലാണ് ഭരണഘടനയിൽ വിവിധ ഭാഷകളെയും സംസ്‌കാരങ്ങളെയും ജനവിഭാഗങ്ങളെയുമൊക്കെ ഉൾക്കൊള്ളുന്നതും അവയ്ക്ക് പ്രത്യേക പരിഗണനയോ സംരക്ഷണമോ വേണമെങ്കിൽ അത് ഉറപ്പുവരുത്തുന്നതുമായ സമീപനം കൈക്കൊണ്ടത്. അത്തരമൊരു പൊതുവായ കാഴ്ചപ്പാടിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടനയുടെ 21–--ാം ഭാഗത്തിൽ ചില പ്രത്യേക വ്യവസ്ഥ ഉൾക്കൊള്ളിച്ചിട്ടുള്ളത്. അവയിൽ പ്രധാനപ്പെട്ടവയാണ് 370–--ാം വകുപ്പും 371 –--ാം വകുപ്പും 371 എ മുതൽ ഐ വരെയുള്ള വകുപ്പുകളും. അവയിൽ ജമ്മു കശ്മീരിന്‌ ബാധകമായിരുന്ന 370–--ാം വകുപ്പിനെ കേന്ദ്രം അസാധുവാക്കിയ നടപടി നമ്മുടെ ഓർമയിലുണ്ട്. ഇപ്പോൾ ഏക സിവിൽ കോഡിനായി വാദിക്കുന്നവർ തന്നെയാണ് 370-–-ാം വകുപ്പ് എടുത്തുകളഞ്ഞതിനെ ന്യായീകരിക്കാൻ മുന്നിൽനിന്നത്. ഇന്ത്യയുടെ ഏകീകരണത്തിന് ഉപകരിക്കുമെന്നു പറഞ്ഞ് അതിനെ സ്വാഗതംചെയ്ത സംഘപരിവാർ ഇതര രാഷ്ട്രീയ ശക്തികൾക്കുപോലും തങ്ങളുടെ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ കേന്ദ്ര സർക്കാർ സമാനമായ നടപടികൾ കൈക്കൊള്ളാൻ തുടങ്ങിയതോടെ ആപത്ത് മനസ്സിലായി. ഏക സിവിൽ കോഡ് യാഥാർഥ്യമായാൽ വിദ്യാഭ്യാസത്തിലും തൊഴിലിലുമുള്ള ആദിവാസികളുടെയും ദളിതരുടെയും ന്യൂനപക്ഷങ്ങളുടെയും പിന്നാക്കക്കാരുടെയും പ്രാതിനിധ്യക്കുറവ് പരിഹരിക്കപ്പെടുമോ? ഭരണഘടനയുടെ ആറാം ഷെഡ്യൂൾ പ്രകാരം ആദിവാസി ജനവിഭാഗങ്ങൾക്കായി സ്വയംഭരണ ജില്ലാ കൗൺസിലുകൾ രൂപീകൃതമായിട്ടുണ്ട്. അസം, മേഘാലയ, ത്രിപുര, മിസോറം എന്നീ നാല്‌ സംസ്ഥാനത്തായി 10 സ്വയംഭരണ ജില്ലാ കൗൺസിലാണ് നിലവിലുള്ളത്. ഏക സിവിൽ കോഡ് വേണമെന്നു പറയുന്നവർ ഭരണഘടനാപരമായ ഈ സ്വയംഭരണ ജില്ലാ കൗൺസിലുകൾ വേണ്ടെന്നു പറയുമോ? അത് യാഥാർഥ്യമായാൽ ആദിവാസികളുടെ ഭൂമിയും അതിലെ വിഭവങ്ങളും വേണം. എന്നാൽ, അവരുടെ ജീവിതരീതികളും ഭക്ഷണക്രമവും അംഗീകരിക്കാനാകില്ലെന്ന പിന്തിരിപ്പൻ കാഴ്ചപ്പാട് മാറുമോ? അതോടെ ദളിതർക്കും ആദിവാസികൾക്കും പിന്നാക്കക്കാർക്കുമെല്ലാം ആരാധനാലയങ്ങളിൽ കയറാനും പ്രാർഥനകൾ നടത്താനും അതിനു നേതൃത്വം കൊടുക്കാനുമൊക്കെ കഴിയുമോ? ഏക സിവിൽ കോഡ് യാഥാർഥ്യമായാൽ വിദ്യാഭ്യാസത്തിലും തൊഴിലിലുമുള്ള ആദിവാസികളുടെയും ദളിതരുടെയും ന്യൂനപക്ഷങ്ങളുടെയും പിന്നാക്കക്കാരുടെയും പ്രാതിനിധ്യക്കുറവ് പരിഹരിക്കപ്പെടുമോ ? അതോടെ തൊഴിലിന്റെയും വസ്ത്രത്തിന്റെയും ജീവിത പങ്കാളിയുടെയുമൊക്കെ പേരിൽ ദളിതർ ആക്രമിക്കപ്പെടാതിരിക്കുമോ? അതോടെ ഖാപ് പഞ്ചായത്തുകളെ ഇല്ലാതാക്കുമോ? അതോടെ പിന്തുടർച്ച, രക്ഷാകർതൃത്വം, ദത്തെടുക്കൽ എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട നിയമങ്ങളിൽ ഹിന്ദുസ്ത്രീകൾ അനുഭവിക്കുന്ന വിവേചനം ഇല്ലാതാകുമോ? സച്ചാർ കമ്മിറ്റി നിർദേശിച്ച തുല്യ അവസര കമീഷൻ ഇനിയും യാഥാർഥ്യമായിട്ടില്ല. സംവരണം ഉൾപ്പെടെയുള്ള രംഗനാഥ് മിശ്ര കമീഷന്റെ ശുപാർശ നടപ്പാക്കിയിട്ടില്ല. ഇതൊക്കെ വിവിധ ജനവിഭാഗങ്ങളുടെ ഇടയിൽ തുല്യത ഉറപ്പുവരുത്താൻ ഉപകരിക്കുന്ന നിർദേശങ്ങളും ശുപാർശകളും ആയിരുന്നു. എന്നാൽ, അവയിലേക്കൊന്നും കടക്കാതെ നേരെ ഏകീകരണമെന്ന മുദ്രാവാക്യവുമായി ഇറങ്ങിയിരിക്കുകയാണ്. സിവിൽ നിയമങ്ങൾ ഏകീകരിക്കണമെന്നു പറയുന്നവർ തന്നെയാണ് മുസ്ലിം സമുദായത്തിലെ വിവാഹമോചനത്തെമാത്രം ക്രിമിനൽ കുറ്റമാക്കി മാറ്റിയതെന്ന്‌ ഓർക്കണം. നിയമങ്ങൾ എല്ലാവർക്കും ഒരേപോലെ ബാധകമാകണമെന്നു പറയുന്ന ഇതേ ആളുകൾ തന്നെയാണ് എല്ലാവർക്കും ഒരേപോലെ പൗരത്വം കൊടുക്കാൻ കഴിയില്ലെന്നു പറയുന്നത്. ഏക സിവിൽ കോഡ് എന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് വർഗീയ ചേരിതിരിവ് സൃഷ്ടിക്കാനും രാഷ്ട്രീയലാഭം കൊയ്യാനുമാണ് സംഘപരിവാറും അവരുടെ ആജ്ഞാനുവർത്തികളായി അധികാരസ്ഥാനങ്ങളിൽ ഇരിക്കുന്നവരും ശ്രമിക്കുന്നത്. നിയമങ്ങൾ എല്ലാവർക്കും ഒരേപോലെ ബാധകമാക്കുന്നതോടെ ഗുജറാത്തിലും മുസഫർനഗറിലും നടന്നത് ഇനിയൊരിക്കലും നടക്കാതിരിക്കുമോ? അതോടെ കാന്ദമാലും മണിപ്പുരും ആവർത്തിക്കാതിരിക്കുമോ? ഇന്ത്യൻ സമൂഹത്തെ ബാധിക്കുന്ന ഇത്തരം കാതലായ വിഷയങ്ങളെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നതിനോ അവ പരിഹരിക്കുന്നതിനോ വേണ്ട ക്രിയാത്മകമായ നടപടികൾ കൈക്കൊള്ളുന്നില്ല. അതേസമയം, ഏക സിവിൽ കോഡ് എന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് വർഗീയ ചേരിതിരിവ് സൃഷ്ടിക്കാനും രാഷ്ട്രീയലാഭം കൊയ്യാനുമാണ് സംഘപരിവാറും അവരുടെ ആജ്ഞാനുവർത്തികളായി അധികാരസ്ഥാനങ്ങളിൽ ഇരിക്കുന്നവരും ശ്രമിക്കുന്നത്. രാജ്യത്ത് പൊതു തെരഞ്ഞെടുപ്പുകൾ ആസന്നമാകുന്ന ഘട്ടങ്ങളിലെല്ലാം ജനങ്ങളെ ബാധിക്കുന്ന യഥാർഥ വിഷയങ്ങളിൽനിന്ന് ശ്രദ്ധ തിരിച്ചുവിടാനുള്ള നീക്കങ്ങളാണ് നടത്തുന്നത്. 2014ലെ ലോക്‌സഭാ തെരഞ്ഞെടുപ്പുഘട്ടത്തിൽ ബിജെപി അഴിമതിയെക്കുറിച്ച്, കള്ളപ്പണത്തെക്കുറിച്ച്, വിലക്കയറ്റത്തെക്കുറിച്ച്, സ്ത്രീസുരക്ഷയെക്കുറിച്ച്, അങ്ങനെ പലതിനെയുംകുറിച്ച് പറഞ്ഞിരുന്നു. എന്നാൽ, ഇതൊക്കെ പരിഹരിക്കാൻ എന്ത്‌ ചെയ്‌തെന്നു പറയാൻ 2019ലെ തെരഞ്ഞെടുപ്പുഘട്ടത്തിൽ ബിജെപി മുതിർന്നില്ല. അന്നവർ തീവ്രവാദത്തെക്കുറിച്ചും ദേശസുരക്ഷയെക്കുറിച്ചുമൊക്കെ പറഞ്ഞു. ഇനി 2024ൽ അവർ അതിനെക്കുറിച്ച് മിണ്ടില്ലെന്ന്‌ നമുക്കെല്ലാം അറിയാം. കാരണം, ഭീകരാക്രമണങ്ങൾ ഇപ്പോഴും ഉണ്ടാകുന്നു. സൈനികർ കൊല്ലപ്പെടുന്നു. പുൽവാമയിൽ എന്താണ് യഥാർഥത്തിൽ സംഭവിച്ചത് എന്നതിനെക്കുറിച്ച് പല ആക്ഷേപവും ഉയർന്നുവന്നിട്ടുണ്ട്. ഇതിനെയൊക്കെ അതിജീവിക്കാനുള്ള അവരുടെ അടുത്ത പരിപാടിയാണ് ഏക സിവിൽ കോഡുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ഉയർത്തിക്കൊണ്ടുവന്നിരിക്കുന്ന ചർച്ചകൾ. ജനങ്ങളുടെ ജീവൽപ്രശ്നങ്ങൾ ശ്രദ്ധയിൽനിന്ന് ഒഴിവാക്കിവിടാനുള്ള തന്ത്രമാണ്‌ ഇത്. ബിജെപിയും അവരുടെ സർക്കാരുകളും ഒരിക്കലും ദാരിദ്ര്യനിർമാർജനത്തെക്കുറിച്ചോ തൊഴിലില്ലായ്മ ഇല്ലാതാക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചോ ദളിത് ജനവിഭാഗങ്ങൾ നിരന്തരം ആക്രമിക്കപ്പെടുന്നതിനെക്കുറിച്ചോ ഒന്നും പറയില്ല. രാജ്യം നേരിടുന്ന നീറുന്ന പ്രശ്നങ്ങളിൽനിന്ന് ജനശ്രദ്ധ മാറ്റിക്കാനുള്ള ഉപായംകൂടിയാണ് അവർക്ക്‌ ഏക സിവിൽ കോഡ്. നിരവധി മതങ്ങളുടെയും സംസ്‌കാരങ്ങളുടെയും ഭാഷകളുടെയും വംശങ്ങളുടെയും സംഗമ ഭൂമിയാണ് ഇന്ത്യ. അവയെയൊക്കെ ഉൾക്കൊള്ളാനാണ് ഫെഡറൽ ഘടനയുള്ള മതനിരപേക്ഷ ജനാധിപത്യ റിപ്പബ്ലിക്കായി ഭരണഘടനയിൽ ഇന്ത്യയെ വിഭാവനം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. ആ മൂല്യങ്ങളിൽ ഏതിനെതിരെ നീങ്ങിയാലും അത് ഭരണഘടനയ്‌ക്ക്‌ എതിരായ നീക്കമാണ്. സംഘപരിവാറാകട്ടെ അവയിൽ എല്ലാത്തിനും എതിരായ നീക്കങ്ങളാണ് നടത്തുന്നത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അത്തരം എല്ലാ നീക്കത്തിനുമെതിരെ തികഞ്ഞ ജാഗ്രതയോടെയുള്ള പ്രതിരോധമാണ് ആവശ്യം. കേരളമാകെ അത്തരത്തിലുള്ള ജാഗ്രത പുലർത്തുന്നുണ്ട് എന്നതിന്റെ തെളിവായി നിയമസഭ ഒറ്റക്കെട്ടായി പ്രമേയം അംഗീകരിക്കണമെന്നാണ് അഭ്യർഥിക്കാനുള്ളത്. ഇന്ത്യയിലാകെയുള്ള ജനാധിപത്യ മതനിരപേക്ഷവാദികൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നതും അതുതന്നെയാണ്. Read on deshabhimani.com